มีนาคม 29, 2024

เมืองฉะดอทคอม>MUANGCHA.COM

โน่นนิดนี่หน่อยค่อยเป็นค่อยไป

ความทรงจำของเด็กตลาดล่าง

เขาบอกว่า ถ้าคนเราเริ่มเล่าความหลังเมื่อไหร่เมื่อนั้น คือ เราแก่ เมื่อก่อนก็ไม่ค่อยเข้าใจสักเท่่าไหร่ แต่ตอนนี้เริ่มเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้ว จริงๆแล้วคนแก่ๆแต่ละคนก็ต้องลงทุนไปค่อนข้างมากนะ ไม่ใช่นึกว่าอยากแก่แล้วจะแก่ได้เลย ของพวกนี้มันต้องอาศัยระยะเวลาบ่มเพาะค่อนข้างนาน กว่าจะได้ความแก่เข้ามาครอบครอง เมื่อต้องอาศัยซึ่งกาลเวลาเข้ามาเป็นตัวตัดสิน ไอ้เจ้าเวลานี่แหละที่จะทำให้แต่ละคนมีเรื่องราวเข้ามา มีเหตุการณ์สารพัดเหตุการณ์ที่ต้องผ่าน เมื่อมีสารพัดเรื่องราวมากักตุนไว้ ไม่แปลกที่จะมีเรื่องราวมากมายเล่าสู่ให้คนรุ่นหลังฟัง ส่วนคุณภาพของเรื่องราวนั้นก็อยู่ที่ว่าใครจะอายุยืนแบบมีคุณภาพ หรือเป็นแค่คนผ่านกาลเวลามาเนิ่นนานแล้วก็แก่แบบกะโหลกกะลาหมาเห็นคร้าม ก็ว่ากันไป นี่จึงเป็นที่มาของ คนที่ชอบเล่าหลังนั้น คือ คนแก่

             ส่วนตัวแล้วผมเป็นคนที่ไม่ค่อยมีญาติมิตรมากมาย ขยายความชัดๆก็คือเป็นพวกญาติระอา กับ ไม่ค่อยมีใครอยากสุงสิงด้วย ชีวิตที่ผ่านมาจึงตะลอนๆไปโน่นไปนี่ แต่ไม่ได้ไปไกล ไม่ได้ออกไปแตะขอบฟ้าแต่ประการใด ไปแบบข้ามาคนเดียวตั้งแต่สมัยเด็กๆ แต่ก็มีช่วงเวลาที่เล่นกันเป็นกลุ่ม เป็นหมู่คณะ เด็กๆก็คือเด็กแหละเน๊าะ การที่เดินไปทั่วนี่แหละ ที่ทำให้รู้จักตรอกซอกซอยมากมาย ได้เห็นอะไรที่เกินเด็กในยุคนั้นจะเห็นได้ ใน ณ เวลานั้นสิ่งเราได้เห็น สิ่งที่เราได้สัมผัส มันดูออกจะเป็นเรื่องธรรมดา ไม่ได้คิดว่ามีอะไรพิเศษ จวบจนเราแก่ แล้วเราพบเห็นสิ่งรอบๆตัวเรา ข้าวของเครื่องใช้ อาหาร บ้านเรือน ของเล่น พฤติกรรมต่างๆของผู้คน สารพัดสารเพ ที่เราพบเห็นในแต่ละวัน แวบนึงมันก็ทำให้เราย้อนไปคิดถึงสมัยเราเด็กๆ นึกถึงแล้วก็อดเปรียบเทียบกันไม่ได้ พอได้เปรียบเทียบก็เริ่มอยากจะเล่าสู่กันฟังตามประสาคนอายุยืน แต่จะไปเล่าให้ใครฟัง ใครอยากจะฟัง ก็เลยมาเขียนๆทิ้งไว้ที่นี่ดีกว่า ใครอยากอ่านก็อ่าน ใครไม่อยากอ่านก็ไม่ต้องอ่าน ก็เป็นอะไรที่ดูแฟร์ๆดี  ซึ่งการได้มาระบดระบายลงในนี้นั้น ต้องแลกมาด้วยการกระทำที่นอกเหนือจากความตั้งใจเดิม นั่นคือ อยากทำเวบนี้ให้เป็นเรื่องราวแค่ในฉะเชิงเทราแปดริ้วบ้านเรา ทำโดยไม่ให้มีเรื่องราวของที่อื่นมาปนเลย แต่ในที่สุดก็ทนความเย้ายวนในอดีตกาลไม่ไหว ก็เลยต้องมาทำอย่างที่เห็นนี่แหละเน๊าะ 

 ภาษาที่ใช้มีภาษาถิ่นปะปน สรรพนามที่ใช้เรียกบุคคล สถานที่ เป็นภาษาพูดที่ใช้สื่อสารในความเป็นจริง การเล่าเรื่องทั้งหมดนั้นผ่านความทรงจำและมุมมองของผู้เขียนที่ได้ประสบมา มิได้มีเจตนาก้าวล่วงต่อผู้ที่ถูกเอ่ยถึงไม่ หากขัดหูขัดตาหรือทำให้ขุ่นเคืองใจต้องขออภัยมาณที่นี้ด้วยนะจ๊ะ