ในสมัยโบราณของจีน มีชายคนหนึ่งชื่อ จูผิงม่าน ทางบ้านได้ส่งให้ไปศึกษาวิชาปราบมังกรกับอาจารย์ที่มีชื่อเสียง นาม จือหลี่อี้ กว่าจะเรียนจบหลักสูตรได้ก็ใช้เวลาไปถึง 3ปี เขาได้ใช้จ่ายเงินทองไปเป็นจำนวนมาก จนทางบ้านที่ส่งเสียให้นั้นแทบสิ้นเนื้อประดาตัว ในที่สุดเขาก็เรียนจบ แต่เขาและทางบ้านนั้นก็ได้พบความจริงว่า วิชาปราบมังกรที่จูผิงม่านได้อุตส่าห์ร่ำเรียนมานั้น ไม่ได้ใช้ประโยขน์อะไรเลย เหตุเพราะว่า ไม่มีมังกรในโลกให้ปราบ
นิทานเรื่องนี้ดูเหมือนเพ้อเจ้อ แต่ในโลกและสังคมปัจจุบันนี้ เราท่านจะเห็นได้ว่า มีพ่อแม่อีกมากมายที่เป็นแบบพ่อแม่ของจูผิงม่าน มีสถานศึกษาอีกมายที่เหมือนโรงเรียนสอนวิชาปราบมังกรของจือหลี่อี้ เรียนจบก็ไม่รู้จะไปทำอะไร เรียนไปก็เหมือนว่าจะสูญเปล่า แต่ก็ไปเรียนกัน ลองค้นหาดูเถอะครับ มีวิชา สาขา คณะต่างๆมากมาย ที่มีชื่อแปลกประหลาด พิลึกกึกกือ เรียนจบก็ไม่ได้การรับรอง หรือจะลองดูสังคมของผู้มากความรู้ก็ได้ ที่เวลาจะไปเที่ยวก็อาศัยคำว่าศึกษาดูงาน ไปล้างไปผลาญภาษีของประชาชน กลับมาแล้วก็ไม่เห็นสำนึกสำเหนียกอะไร ก็ยังคงทำตัวทำตนเช้าแบนเย็นกลม ส่วนที่ไปศึกษาดูงานจริงๆก็เลือกไปในที่ที่ดูแล้วกลับมาก็ทำอะไรไม่ได้ ผมเองก็สงสัยว่า ในประเทศมีสถานที่มากมายให้ศึกษาดูงาน ดูแล้วสามารถทำได้เลย ก็ไม่เห็นไปกัน คงอายมั๊งว่าสู้เขาไม่ได้ ก็เลยต้องไปดูงานต่างประเทศกัน สงสารประชาชนเถอะครับ อย่าไปเลย เพราะต่อให้ไปประเทศที่เจริญขนาดไหนเราก็ทำไม่ได้เพราะเราเองไม่เคยคิดที่จะพัฒนาคนของเราก่อน อยู่นิ่งๆกันเถอะครับ แล้วเอาเวลาเหล่านั้นมาคิดค้นหาวิธีพัฒนาคนของเรา หาวิธีดึงศักยภาพของคนไทยในประเทศออกมาใช้กัน น่าจะดีกว่านะครับ
