มีนาคม 28, 2024

เมืองฉะดอทคอม>MUANGCHA.COM

โน่นนิดนี่หน่อยค่อยเป็นค่อยไป

กาลเทศะ

ที่เมืองหลู่มีสองสามีภรรยามีอาชีพทางสานรองเท้าฟางและทำหมวกขาย ทั้งคู่มีฝีมือสูงมาก เป็นที่ชื่นชอบของชาวเมืองหลู่ ต่อมาทั้งสองได้ปรึกษากันว่า ที่เมืองเย่นั้นมีคนมากกว่าเมืองหลู่ หากเราทั้งสองไปตั้งรกราก ทำมาหากินที่นั่นจะต้องร่ำรวยมีฐานะดีกว่านี้แน่นอน
ข่าวนี้ได้ล่วงรู้ไปถึงชายชราผู้อาวุโสของหมู่บ้าน เขาจึงไปหาสองสามีภรรยา พร้อมกับกล่าวว่า
” หากเจ้าทั้งสองไปอยู่ที่เมืองเย่ เจ้าจะต้องตกอับยากจนแน่นอน”
สองสามีภรรยารู้สึกตกใจมากกับคำพูดของชายชรา จึงถามชายชราถึงเหตุผลว่าทำไม ชายชราตอบว่า
” รองเท้าฟางมีไว้ให้คนสวมใส่ แต่คนเมืองเย่นิยมเดินเท้าเปล่า หมวกที่เมียเจ้าทำแม้จะมีความปราณีตคงทน ก็หาสำคัญไม่ เพราะคนเมืองเย่นิยมปล่อยผม พวกเจ้าหรือใครก็ตามแม้จะมีฝีมือ ชื่อเสียง ขนาดไหน แต่ถ้าไปอยู่ยังสถานที่ที่เขาไม่ต้องการสิ่งนั้น ก็หามีประโยชน์อันใดไม่”

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนเราจะพบความสำเร็จในสิ่งที่ตนทำนั้น นอกจากฝีมือ ประสบการณ์แล้ว ยังต้องรู้จักอยู่ให้ถูกที่ถูกทางด้วย