มีนาคม 28, 2024

เมืองฉะดอทคอม>MUANGCHA.COM

โน่นนิดนี่หน่อยค่อยเป็นค่อยไป

ได้มรรคไร้พันธนาการ จะเงียบหรืออึกทึกล้วนไม่เกี่ยว

ก้อนเฆมลอยมาจากหุบเขา
จะอยู่หรือไปไร้สิ่งผูกพัน
เดือนเต็มแขวนอยู่บนท้องฟ้า
จะเงียบเฉยหรืออึกทึกล้วนไม่เกี่ยว

เทวดาผู้วิเศษในโลกมนุษย์

เมฆก้อนหนึ่งลอยมาจากยอดเขา ไร้ซึ่งสิ่งพันธนาการ
เดือนสุกสกาวแขวนอยู่บนท้องฟ้า ไม่นำพาต่อความอึกทึกวุ่นวายในหมู่มนุษย์ ลอยเคลื่อนไปอย่างอิสระ  โลกนี้ยังมีผู้ที่อิสระเสรีเฉกเช่นเมฆขาวแลดาวเดือนด้วยหรือ? ถ้ามี เขาเป็นใคร?
มีที่แห่งหนึ่งในเมืองลำหยง เรียกว่า โงลังกั๋ง ถูกต้อง โงลังกั๋ง ที่แปลว่า สันเขามังกรหลับ  ที่นี่เป็นที่ปัญญาชนทั้งหลายเร้นกายมาพำนักอยู่ พวกเขาเหล่านั้นบ้างช่ำชองโบราณคดีและปัจจุบันคดี สามารถ
อภิปรายความเป็นไปของแผ่นดินทั้งในอดีตและปัจจุบันได้ บ้างก็มีสติปัญญาด้านการเมืองมากความสามารถระดับเจ้าพระยาอัครเสนาบดี เพียงแต่พวกเขาเบื่อหน่าย ไม่ยินดีจะทำงานทำการอย่างเป็นกิจลักษณะ ชมชอบการดื่มสุราและท่องไปในแผ่นดินกว้าง ไร้ซึ่งพันธนาการ หนึ่งในนั้นก็คือ ซินแสฮกหลง
การไร้ซึ่งพันธนาการ ไร้ซึ่งกาลเวลาและสิ่งผูกพันของซินแสฮกหลงคนนี้ อย่าว่าแต่มนุษย์ด้วยกันเลย
แม้แต่เทวดาก็ยังอดอิจฉาไม่ได้ แต่วันเวลาเหล่านั้นกลับถูกพรากจากเขาไปอย่างไม่มีวันกลับ ด้วยความอุตสาหะของแขกผู้มาเยือนคนหนึ่ง ผู้ฝ่าลมหนาวและหิมะดั้นด้นจนถึงโงวลังกั๋ง แต่เขาก็ไม่สามารถพบซินแสได้
ผ่านไปหลายวัน เขากลับมาอีกครั้ง แต่ก็ได้รับคำตอบว่า อาจารย์ไม่รู้ไปไหน เหนือหรือใต้ แม่น้ำหรือภูเขา อาจจะไปวัดวาอารามหรือบ้านผู้คนที่รักใคร่ ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็น แขกผู้นั้นผิดหวังกลับ
แต่..เขากลับมาอีกครั้ง ครั้งนี้เขาได้รับคำตอบว่า อาจารย์กำลังหลับพักผ่อน เขาคอยอยู่นาน ในที่สุดก็ถึงเวลาของเขาเมื่อได้ยินเสียงคล้ายคนงัวเงียเพิ่งตื่นจากนอน ร่ายกวีออกมาว่า
“ฝันไปใครตื่นก่อน ยอกย้อนชีวิตข้า หลับสนิทในบ้านนา ไม่นำพาแสงตะวัน”
ช่างเป็นสุขแท้ ในธรรมชาติแลชีวิตเช่นนี้ ใครกันเล่าที่จะใจร้าย พรากเราไปจากสถานที่นี้
แต่แขกผู้มาเยือนหาได้ย่อท้อไม่ กลับอ้อนวอนเขาทั้งน้ำตา ให้ได้โปรดนำพาเห็นแก่อาณาราษฏร์ ชาติบ้านเมือง จนในที่สุดซินแสก็ใจอ่อนและยอมออกจากโงลังกั๋ง เดินทางสู่สังคมภายนอกอีกครั้ง การมาของซินแสฮกหลงนั้น นำพามาซึ่งความปิติยินดีดุจดั่งหยาดฝนโปรยปรายในหน้าร้อนให้ได้ชุ่มฉ่ำ  นั่นคือความรู้สึกของผู้คนทั้งหลายที่มีศรัทธาต่อตัวเขา แต่ย่อมไม่ใช่ความรู้สึกของเขาแน่ เหตุเพราะ  ชีวิตเสรีท่ามกลางเมฆขาวแลดาวเดือนในวันวารที่ผ่านมานั้น เขามิอาจเรียกกลับคืนมาอีกได้เลย

นั่นเพราะชายผู้ฝ่าหิมะไปยังโงลังกั๋งนั้นก็คือ เล่าปี่ และซินแสฮกหลง ก็คือ ขงเบ้ง ที่โลกรู้จักนั่นเอง

ใส่ความเห็น

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.