มีนาคม 29, 2024

เมืองฉะดอทคอม>MUANGCHA.COM

โน่นนิดนี่หน่อยค่อยเป็นค่อยไป

ลิงสวมหมวก


สุราอาหารมีรสเปรี้ยวหวานชั้นเลิศ
หาใช่รสแท้ไม่
รสแท้มีแต่อ่อนบางจางจืด
วิเศษพิสดารเหนือชั้นคนอื่น
หาใช่คนดีไม่
คนดีมีแต่สามัญธรรมดา

ลิงสวมหมวก

    มีสัตว์ชนิดหนึ่งที่มักอวดตัวว่าสามารถเลียนแบบคนได้เหมือนที่สุด เมื่อคนสวมหมวกมันก็สวมหมวกบ้าง เมื่อคนมุดเข้าไปในกรงมันก็มุดเข้าไปบ้าง แต่ในขณะที่มันพออกพอใจในตัวมันเองอยู่นั้น คนก็ปิดประตูกรง และจับมันไว้ได้อย่างสะดวกสบาย
สัตว์ชนิดนี้ก็คือลิง
ลิงแม้จะมีความสามารถในการเลียนแบบอย่างสูงก็จริง แต่มันไม่มีความรู้พอเพียงและความถ่อมตนอันพึงมี ที่จะช่วยมันหนีพ้นจากการจับตัวมันจากคนได้
ย้อนดูคนเราก็ไม่ผิดแผกแตกต่างจากลิง โจโฉผู้ที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ เป็นผู้ที่มีความรู้ความสามารถกว้างขวางเป็นอย่างยิ่ง เขาเฉลียวฉลาด เขียนหนังสือก็เก่ง เป็นบุคคลากรชั้นผู้นำที่หาได้ยาก เขานำทหารหลายร้อยหมื่นรบตะวันออกพิชิตตะวันตก
แต่ทว่า เขาฆ่าคนเป็นว่าเล่น ฆ่าจนใครต่อใครอกสั่นขวัญแขวน คนของเขาจึงต่างพากันหลบลี้หนีหน้าตามๆกัน ดังนั้น เมื่อโจโฉไม่มีใครคอยให้ความช่วยเหลือสนับสนุนอยู่รอบๆตน ถึงแม้จะเฉลียวฉลาดปานใดก็ตาม ก็จะต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวไร้คนสนิทมิตรสหายในภายหลังอย่างสิ้นเชิง  เพราะฉะนั้น”ภาษิตรากผัก”จึงบอกแก่เราว่า
“อาหารรสเปรี้ยวหวานมันเค็มนั้น ไม่เหมาะต่อคนเรา เพราะมันมีรสชาติหลากหลายสลับซับซ้อนเกินไป สู้อาหารง่ายๆซึ่งหอมหวนถูกปากไม่ได้ เพราะฉะนั้น สิ่งที่เหมาะสมกับเราอย่างแท้จริง จึงควรจะเป็นรสอ่อนบางจางจืด”
คนเราก็เหมือนกัน คนที่มีความรู้ความสามารถพิเศษ มิได้แสดงว่าเขาเป็นคนสมบูรณ์เพียบพร้อมแล้ว นอกจากว่า เขาจะบ่มเพาะความประพฤติของเขาไปอีกก้าวหนึ่ง เพราะมีแต่คนที่เสริมความรู้ของตนเองให้แน่น ฝึกฝนตนเองอย่างไม่ขาดสายเท่านั้น จึงจะเป็นคนในอุดมคติ มีค่าควรที่เราจะยึดถือเป็นตัวอย่างได้

  ส่วนตัว
เวลาผ่านมานานเท่าไหร่แล้ว ความจริงที่พิสูจน์เกี่ยวกับแนวคิดนี้ ในปัจจุบันเราคงพบเห็นได้ไม่ยาก กับแนวความคิดที่ว่า กินรสจืดยืดชีวิต ผมเองไม่รู้ว่าคนที่รณรงค์แนวคิดนี้ ได้ความคิดนี้มาจากไหน แต่โดยส่วนตัวผมก็เชื่อว่า คงเป็นแนวคิดตามหลักวิทยาศาตร์และโภชนาการ แต่เมื่อมาเห็น”ภาษิตรากผัก” กล่าวความนี้ไว้ก่อนหน้าแล้ว ผมเองก็อยากเตือนสติท่านทั้งหลายว่า ของเก่าแก่แต่โบร่ำโบราณหาใช่จะดูถูกกันได้ และที่สำคัญพวกมากภูมิทั้งหลาย ที่มักทยอยกันออกมาอวดภูมิกันอยู่เนืองๆนั้น ระวังคนแก่คนเฒ่าจะหัวเราะเอาได้ว่า ไอ้หลานเอ๊ยเรื่องที่เอ็งพูดมานะข้ารู้มาตั้งแต่ห้าสิบปีที่แล้ว จะบอกให้

ใส่ความเห็น

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.