ความรู้สึกของตัวบัดซบตัวหนึ่ง

ยิ่งลักษณ์ขอโทษได้ทุกเรื่อง แต่อภิสิทธิ์ได้แค่กล่าวว่า..เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น…มันอาจจะดูเป็นจริตที่ถูกดัดมาแล้วก็ได้..แต่..ผมชอบ…ถ้ารู้สึกผิด..แล้วขอโทษ…แต่..ต้องไม่ทำผิดในเรื่องเดียวกันซ้ำสอง ซ้ำสาม

สมัยยิ่งลักษณ์ คนเริ่มตายคนแรก ดาหน้าออกมาประนามว่า รัฐบาลมือเปื้อนเลือด แล้วสมัยท่านก็น่าจะเป็นรัฐบาลอาบเลือดแหละนิ

วันนี้..ผอ.ออมสินลาออกเพื่อรับผิดโดยไร้ชอบ ในสิ่งที่ได้กระทำลง แต่..เวลาห่างกันไม่เท่าไหร่ ก็มีเหตุปะทะกัน ตำรวจตาย ผมไม่แน่ใจว่า..เฉลิมควรลาออกหรือ…..สุเทพ..ควรจะเลิกลาได้แล้ว…ในฐานะหัวหน้า….หรือว่า…ตำรวจสมควรตาย..เพราะเป็นฝ่ายรัฐบาล…ซึ่งคำว่า..ฝ่ายรัฐบาลนั้น..ทำให้เราลืมไปว่า…เขา..คือ..คนไทย…..

ข้าราชการ…หยุดงานประท้วง…ปิดสำนักงาน…เพื่อ..ตะโกนบอกว่า….ไม่ใช่ขี้ข้าทักษิณ…และเป็นเดือดเป็นแค้นทุกเรื่องที่รัฐบาลทำ….โดยลืมไปว่า…เขาควรออกมาปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเอง…ศักดิ์ศรีของข้าแผ่นดิน…ไม่ใช่ขี้ข้าทักษิณ….และทุกครั้งที่เสียงนกหวีดที่ดังออกมาจากปากของเขา มันยิ่งย้ำเตือนว่า…เขาไม่ใช่ขี้ข้าทักษิณจริงๆแต่เป็นขี้ข้าสุเทพ….ขี้ข้าที่ยอมทรยศนายตัวเอง…คือประชาชน…..

มีคนบอกว่า…รัฐบาลหมดความชอบธรรม..เพราะขัดคำสั่งศาล…ผมก็เชื่อและเคารพ..เพราะคำตัดสินนั้นถือว่าเป็นที่สิ้นสุดและผูกมัดกับทุกองค์กร…แต่..ผมไม่เคยเห็นว่า…ต้นเรื่องที่แท้จริงได้ถูกนำมาหยิบยก ตีแผ่กันว่า…ศาลมีอำนาจในเรื่องนี้หรือเปล่า….ใจเขา ใจเราครับ ถ้าอยู่กันด้วยเหตุผล หาคนผิดไม่เจอหรอกครับ เพราะทุกคนจะมีเหตุให้ถูก